সুপ্ত বজ্ৰাসন কি
সুপ্ত বজ্ৰাসন এই আসনটোৱেই হৈছে বজ্ৰাসনৰ অধিক বিকাশ। সংস্কৃতত ‘সুপ্ত’ মানে চুপিন আৰু বজ্ৰাসন মানে পিঠিত পৰি থকা।
- আমি ভৰি ভাঁজ কৰি পিঠিত শুই থাকোঁ, সেয়েহে, ইয়াক সুপ্ত-বজ্ৰাসন বোলা হয়।
লগতে Know as: চুপাইন বজ্ৰাসন, পেলভিক পষ্টুৰ, ফিক্সড ফাৰ্ম প’জ, সুপ্ত-বজ্ৰ-আসন, সুপ্ত-বজ্ৰ-আচন
কেনেকৈ আৰম্ভ কৰিব এই আসন
- বজৰাচনত বহা।
- লাহে লাহে সোঁ কঁকালৰ সহায় লৈ, তাৰ পিছত বাওঁ কঁকালৰ সহায় লৈ পিছফালৰ ফালে মাটিত ৰাখক।
- লাহে লাহে হাত দুখন পোন কৰি সম্পূৰ্ণৰূপে পিঠিত শুই থাকক।
- কান্ধ মাটিত থিয় হৈ থাকিব লাগে।
- নবীনসকলে নিজ নিজ উৰুত হাত ৰাখিব পাৰে।
- আঁঠুবোৰ একেলগে থাকিব লাগে।
- এই অৱস্থাটো ভালদৰে অনুশীলন কৰাৰ পিছত দুয়োখন হাতেৰে কেঁচিৰ আকৃতি বনাই কান্ধৰ তললৈ আনিব লাগে।
- সোঁহাত বাওঁ কান্ধৰ তলত আৰু বাওঁহাত সোঁহাতৰ তলত থাকিব, মূৰটো সিহঁতৰ মাজত থাকিব।
- অলপ সময় সেই অৱস্থাত থাকিব আৰু তাৰ পিছত এৰি দিব।
কেনেকৈ শেষ কৰিব এই আসন
- মূল অৱস্থালৈ ঘূৰি আহোঁতে প্ৰথমে হাত দুখন উলিয়াই শৰীৰৰ কাষত ৰাখক।
- এতিয়া কঁকালৰ সহায়ত প্ৰথম অৱস্থাৰ দৰেই বহিব।
ভিডিঅ’ টিউটোৰিয়েল
সুপ্ত বজ্ৰাসনৰ উপকাৰীতা
গৱেষণা অনুসৰি তলত দিয়া মতে এই আসন সহায়ক(YR/1)
- ইয়াৰ ফলত উৰুৰ মাংসপেশী আৰু পেট টানি যায়।
- পেট উদ্দীপিত হয়।
- ই উৰু মজবুত কৰে।
- কোষ্ঠকাঠিন্যত ভুগি থকাসকলক সহায় কৰে।
- ই চাইটিকা নিৰাময় কৰাত সহায় কৰে।
সুপ্ত বজ্ৰাসন কৰাৰ আগতে ল’বলগীয়া সাৱধানতা
কেইবাটাও বৈজ্ঞানিক অধ্যয়ন অনুসৰি তলত উল্লেখ কৰা ৰোগত সাৱধানতা অৱলম্বন কৰিব লাগিব(YR/2)
- এই ব্যায়ামটো কৰাৰ সময়ত পিঠি, হাত, গোৰোহাৰ গাঁঠিত কেতিয়াও স্বাভাৱিকতকৈ বেছি চাপ দিব নালাগে।
গতিকে, ওপৰত উল্লেখ কৰা কোনো সমস্যা থাকিলে চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শ লওক।
যোগৰ ইতিহাস আৰু বৈজ্ঞানিক ভিত্তি
পবিত্ৰ লেখাৰ মৌখিক প্ৰচাৰ আৰু ইয়াৰ শিক্ষাৰ গোপনীয়তাৰ বাবে যোগৰ অতীত ৰহস্য আৰু বিভ্ৰান্তিৰে ভৰি আছে। প্ৰাথমিক যোগ সাহিত্য সুক্ষ্ম কলপাতত লিপিবদ্ধ কৰা হৈছিল। গতিকে ই সহজেই ক্ষতিগ্ৰস্ত হৈছিল, ধ্বংস হৈছিল বা হেৰাই গৈছিল। যোগৰ উৎপত্তি হয়তো ৫০০০ বছৰতকৈও অধিক আগৰ হ’ব পাৰে। অৱশ্যে আন শিক্ষাবিদসকলে বিশ্বাস কৰে যে ই ১০ হাজাৰ বছৰ পুৰণি হ’ব পাৰে। যোগৰ দীঘলীয়া আৰু যশস্বী ইতিহাসক বৃদ্ধি, অনুশীলন আৰু উদ্ভাৱনৰ চাৰিটা সুকীয়া সময়ছোৱাত বিভক্ত হ’ব পাৰে।
- প্ৰাক ধ্ৰুপদী যোগ
- ধ্ৰুপদী যোগ
- পোষ্ট ক্লাছিকেল যোগ
- আধুনিক যোগ
যোগ হৈছে দাৰ্শনিক অভাৰটন থকা এক মানসিক বিজ্ঞান। পতঞ্জলিয়ে মনক নিয়ন্ত্ৰিত হ’ব লাগিব বুলি নিৰ্দেশ দি তেওঁৰ যোগ পদ্ধতি আৰম্ভ কৰে – যোগ-চিত্ত-বৃত্তি-নিৰোধা। পতঞ্জলিয়ে নিজৰ মনক নিয়ন্ত্ৰণ কৰাৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ বৌদ্ধিক আধাৰত গভীৰভাৱে সোমাই নাযায়, যিবোৰ সাংখ্যা আৰু বেদান্তত পোৱা যায়। যোগ, তেওঁ আৰু কয়, মনৰ নিয়ন্ত্ৰণ, চিন্তা-বস্তুৰ বাধ্যবাধকতা। ব্যক্তিগত অভিজ্ঞতাৰ ভিত্তিত যোগ হৈছে এক বিজ্ঞান। যোগৰ আটাইতকৈ প্ৰয়োজনীয় সুবিধাটো হ’ল ই আমাক সুস্থ শাৰীৰিক আৰু মানসিক অৱস্থা বজাই ৰখাত সহায় কৰে।
যোগে বয়স বৃদ্ধিৰ প্ৰক্ৰিয়াটো লেহেমীয়া কৰাত সহায় কৰিব পাৰে। যিহেতু বয়স বৃদ্ধি বেছিভাগেই স্বয়ংক্ৰিয়তা বা আত্মবিষক্ৰিয়াৰ দ্বাৰা আৰম্ভ হয়। গতিকে, আমি শৰীৰটোক পৰিষ্কাৰ, নমনীয়, আৰু সঠিকভাৱে তৈলাক্ত কৰি ৰাখি কোষৰ অৱক্ষয়ৰ কেটাবলিক প্ৰক্ৰিয়াটো যথেষ্ট পৰিমাণে সীমিত কৰিব পাৰো। যোগাসনৰ সম্পূৰ্ণ সুফল লাভ কৰিবলৈ যোগাসন, প্ৰাণায়াম, ধ্যান আদি সকলোবোৰ একত্ৰিত কৰিব লাগিব।
সাৰাংশ
পেশীৰ নমনীয়তা বৃদ্ধি, শৰীৰৰ আকৃতি উন্নত কৰা, মানসিক চাপ কমোৱা, লগতে সামগ্ৰিক স্বাস্থ্য উন্নত কৰাত সহায়ক সুপ্ত বজ্ৰাসন।
