শৱাসন কি
শৱাসন আমি সঁচাকৈয়ে শৱাসনৰ জৰিয়তে অনাহত চক্ৰৰ গভীৰতম লোকৰ সৈতে যোগাযোগ কৰিব পাৰো।
- এই আসনত আমি যেতিয়া সমগ্ৰ শৰীৰক মাটিত এৰি দিওঁ আৰু মাধ্যাকৰ্ষণৰ সম্পূৰ্ণ প্ৰভাৱ আমাৰ মাজেৰে বৈ যাবলৈ দিওঁ তেতিয়া আমি বায়ু তত্বক সংযত কৰি ধৰি ৰাখোঁ।
লগতে Know as: মৃতদেহৰ ভংগীমা, সৰ্বাধিক শিথিল ভংগীমা, চুপাইন ভংগীমা, সৱাসন, শৱ আসন, সৱ আসন, শৱ মুদ্ৰা, মৃতাসন, মৃত, মৃত, মৃত ভংগীমা
কেনেকৈ আৰম্ভ কৰিব এই আসন
- মৃতদেহৰ দৰে পিঠিত মনে মনে শুই থাকক।
- বাহু দুটা কাষত আৰু হাতৰ তলুৱা ওপৰলৈ মুখ কৰি ৰাখিব।
- চিন্তাৰ পৰা মনটো পৰিষ্কাৰ কৰক।
- দীঘলীয়াকৈ দীঘলকৈ উশাহ লওক আৰু নিখুঁতভাৱে শিথিল অৱস্থাত থাকক।
কেনেকৈ শেষ কৰিব এই আসন
- দহ মিনিট সময় ভংগীমাত থাকিব আৰু তাৰ পিছত ভংগীমাটো এৰি দিব।
ভিডিঅ’ টিউটোৰিয়েল
শৱাসনৰ উপকাৰীতা
গৱেষণা অনুসৰি তলত দিয়া মতে এই আসন সহায়ক(YR/1)
- এই আসনে শৰীৰক শিথিল কৰে, মগজু শান্ত কৰে আৰু মানসিক চাপ আৰু মৃদু হতাশা দূৰ কৰাত সহায় কৰে।
- ইয়াৰ উপৰিও মূৰৰ বিষ, ভাগৰ, অনিদ্ৰা আদিও কমায়।
- ৰক্তচাপ কমোৱাত সহায় কৰে।
শৱাসন কৰাৰ আগতে ল’বলগীয়া সাৱধানতা
কেইবাটাও বৈজ্ঞানিক অধ্যয়ন অনুসৰি তলত উল্লেখ কৰা ৰোগত সাৱধানতা অৱলম্বন কৰিব লাগিব(YR/2)
- পিঠিৰ আঘাত বা অস্বস্তি: আঁঠু দুটা বেঁকা কৰি ভৰি দুখন মজিয়াত ৰাখি এই ভংগীমাটো কৰক।
- গৰ্ভাৱস্থাৰ ক্ষেত্ৰত বলষ্টাৰত মূৰ আৰু বুকুখন ওপৰলৈ তুলি লওক।
গতিকে, ওপৰত উল্লেখ কৰা কোনো সমস্যা থাকিলে চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শ লওক।
যোগৰ ইতিহাস আৰু বৈজ্ঞানিক ভিত্তি
পবিত্ৰ লেখাৰ মৌখিক প্ৰচাৰ আৰু ইয়াৰ শিক্ষাৰ গোপনীয়তাৰ বাবে যোগৰ অতীত ৰহস্য আৰু বিভ্ৰান্তিৰে ভৰি আছে। প্ৰাথমিক যোগ সাহিত্য সুক্ষ্ম কলপাতত লিপিবদ্ধ কৰা হৈছিল। গতিকে ই সহজেই ক্ষতিগ্ৰস্ত হৈছিল, ধ্বংস হৈছিল বা হেৰাই গৈছিল। যোগৰ উৎপত্তি হয়তো ৫০০০ বছৰতকৈও অধিক আগৰ হ’ব পাৰে। অৱশ্যে আন শিক্ষাবিদসকলে বিশ্বাস কৰে যে ই ১০ হাজাৰ বছৰ পুৰণি হ’ব পাৰে। যোগৰ দীঘলীয়া আৰু যশস্বী ইতিহাসক বৃদ্ধি, অনুশীলন আৰু উদ্ভাৱনৰ চাৰিটা সুকীয়া সময়ছোৱাত বিভক্ত হ’ব পাৰে।
- প্ৰাক ধ্ৰুপদী যোগ
- ধ্ৰুপদী যোগ
- পোষ্ট ক্লাছিকেল যোগ
- আধুনিক যোগ
যোগ হৈছে দাৰ্শনিক অভাৰটন থকা এক মানসিক বিজ্ঞান। পতঞ্জলিয়ে মনক নিয়ন্ত্ৰিত হ’ব লাগিব বুলি নিৰ্দেশ দি তেওঁৰ যোগ পদ্ধতি আৰম্ভ কৰে – যোগ-চিত্ত-বৃত্তি-নিৰোধা। পতঞ্জলিয়ে নিজৰ মনক নিয়ন্ত্ৰণ কৰাৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ বৌদ্ধিক আধাৰত গভীৰভাৱে সোমাই নাযায়, যিবোৰ সাংখ্যা আৰু বেদান্তত পোৱা যায়। যোগ, তেওঁ আৰু কয়, মনৰ নিয়ন্ত্ৰণ, চিন্তা-বস্তুৰ বাধ্যবাধকতা। ব্যক্তিগত অভিজ্ঞতাৰ ভিত্তিত যোগ হৈছে এক বিজ্ঞান। যোগৰ আটাইতকৈ প্ৰয়োজনীয় সুবিধাটো হ’ল ই আমাক সুস্থ শাৰীৰিক আৰু মানসিক অৱস্থা বজাই ৰখাত সহায় কৰে।
যোগে বয়স বৃদ্ধিৰ প্ৰক্ৰিয়াটো লেহেমীয়া কৰাত সহায় কৰিব পাৰে। যিহেতু বয়স বৃদ্ধি বেছিভাগেই স্বয়ংক্ৰিয়তা বা আত্মবিষক্ৰিয়াৰ দ্বাৰা আৰম্ভ হয়। গতিকে, আমি শৰীৰটোক পৰিষ্কাৰ, নমনীয়, আৰু সঠিকভাৱে তৈলাক্ত কৰি ৰাখি কোষৰ অৱক্ষয়ৰ কেটাবলিক প্ৰক্ৰিয়াটো যথেষ্ট পৰিমাণে সীমিত কৰিব পাৰো। যোগাসনৰ সম্পূৰ্ণ সুফল লাভ কৰিবলৈ যোগাসন, প্ৰাণায়াম, ধ্যান আদি সকলোবোৰ একত্ৰিত কৰিব লাগিব।
সাৰাংশ
পেশীৰ নমনীয়তা বৃদ্ধি কৰা, শৰীৰৰ আকৃতি উন্নত কৰা, মানসিক চাপ হ্ৰাস কৰা, লগতে সামগ্ৰিক স্বাস্থ্য উন্নত কৰাত সহায়ক হয়।
