বিৰাসন কি ২
বিৰাসন ২ বিৰা মানে সাহসী। এজন সাহসী মানুহে শত্ৰুক আক্ৰমণ কৰাৰ সময়ত যিদৰে স্থিতি লয়, এই আসনত একেধৰণৰ অৱস্থান গঢ় লৈ উঠে, সেয়েহে ইয়াক বিৰাসন বুলি কোৱা হয়।
লগতে Know as: নায়কৰ ভংগীমা / ভংগীমা ২, বীৰ বা বিৰা আসন, বীৰ বা বীৰ আসন, বীৰাসন
কেনেকৈ আৰম্ভ কৰিব এই আসন
- বাওঁ ভৰিখন আগলৈ লৈ বাওঁ ভৰিখন প্ৰাৰম্ভিক অৱস্থাৰ পৰা সৰ্বোচ্চ দূৰত্বত মজিয়াত ৰাখক।
- দুয়োখন হাত একেলগে আনি হাতৰ তলুৱা দুটা সংযোগ কৰি বাওঁ ভৰিৰ আঁঠুত থৈ দিব।
- বাওঁ ভৰিখন আঁঠুত এনেদৰে বেঁকা কৰি দিব যাতে উৰু আৰু পোৱালিটো ৯০ ডিগ্ৰীত আহে।
- সোঁ ভৰিখন পোন কৰি ৰাখিব লাগে।
- সংযুক্ত হাত দুখন ওপৰলৈ তুলি মূৰৰ ওপৰলৈ ঘূৰাই লৈ যাওক আৰু তাৰ পিছত হাত দুখন কঁকালত বেঁকা নকৰাকৈ মূৰটো পিছলৈ বেঁকা কৰি চকু পিছলৈ তললৈ নমাই ৰাখক।
কেনেকৈ শেষ কৰিব এই আসন
- মুক্ত কৰিবলৈ শৰীৰটো আগলৈ আনিবলৈ আৰম্ভ কৰক আৰু হাত দুখন আঁঠুৰ ওপৰত ৰাখক।আগফালে দৃষ্টি ৰাখক।
- আঁঠুটো পোন কৰি হাত দুখন মূল স্থানলৈ ঘূৰাই আনিব লাগে।
- বাওঁ ভৰিখন পুনৰ নিজৰ ঠাইত ঘূৰাই থিয় হৈ থকা অৱস্থাত লওক।
ভিডিঅ’ টিউটোৰিয়েল
বিৰাচনৰ উপকাৰীতা ২
গৱেষণা অনুসৰি তলত দিয়া মতে এই আসন সহায়ক(YR/1)
- এই আসনত ভৰি, কঁকাল, মেৰুদণ্ড আৰু ডিঙিৰ গাঁঠিলৈ তেজৰ সঞ্চালন নিয়ন্ত্ৰিত হয়।
- মেৰুদণ্ড ইলাষ্টিক হৈ পৰে আৰু ইয়াৰ কাৰ্য্যক্ষমতা উন্নত হয়।
- পাচন অংগবোৰৰ ওপৰত হেঁচা আহি পেটটো টানি যায়, যাৰ ফলত ইহঁতৰ কাৰ্য্যক্ষমতা বৃদ্ধি পায়।
বিৰাচন কৰাৰ আগতে লবলগীয়া সাৱধানতা ২
কেইবাটাও বৈজ্ঞানিক অধ্যয়ন অনুসৰি তলত উল্লেখ কৰা ৰোগত সাৱধানতা অৱলম্বন কৰিব লাগিব(YR/2)
- পিছলৈ বেণ্ডিং প্ৰক্ৰিয়াটো লেহেমীয়া আৰু নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব লাগে, নহ’লে ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰাটো কঠিন হৈ পৰে।
- ভাৰসাম্য হেৰুৱাই শৰীৰৰ কিছুমান অংশত আঘাতজনক বুলি প্ৰমাণিত হ’ব পাৰে।
- লেহেমীয়া আৰু নিয়ন্ত্ৰিত গতিবিধিয়ে প্ৰয়োজনীয় বিন্দুত ৰৈ থকাত আৰু অবাঞ্চিত ষ্ট্ৰেইনৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ সহায় কৰে।
গতিকে, ওপৰত উল্লেখ কৰা কোনো সমস্যা থাকিলে চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শ লওক।
যোগৰ ইতিহাস আৰু বৈজ্ঞানিক ভিত্তি
পবিত্ৰ লেখাৰ মৌখিক প্ৰচাৰ আৰু ইয়াৰ শিক্ষাৰ গোপনীয়তাৰ বাবে যোগৰ অতীত ৰহস্য আৰু বিভ্ৰান্তিৰে ভৰি আছে। প্ৰাথমিক যোগ সাহিত্য সুক্ষ্ম কলপাতত লিপিবদ্ধ কৰা হৈছিল। গতিকে ই সহজেই ক্ষতিগ্ৰস্ত হৈছিল, ধ্বংস হৈছিল বা হেৰাই গৈছিল। যোগৰ উৎপত্তি হয়তো ৫০০০ বছৰতকৈও অধিক আগৰ হ’ব পাৰে। অৱশ্যে আন শিক্ষাবিদসকলে বিশ্বাস কৰে যে ই ১০ হাজাৰ বছৰ পুৰণি হ’ব পাৰে। যোগৰ দীঘলীয়া আৰু যশস্বী ইতিহাসক বৃদ্ধি, অনুশীলন আৰু উদ্ভাৱনৰ চাৰিটা সুকীয়া সময়ছোৱাত বিভক্ত হ’ব পাৰে।
- প্ৰাক ধ্ৰুপদী যোগ
- ধ্ৰুপদী যোগ
- পোষ্ট ক্লাছিকেল যোগ
- আধুনিক যোগ
যোগ হৈছে দাৰ্শনিক অভাৰটন থকা এক মানসিক বিজ্ঞান। পতঞ্জলিয়ে মনক নিয়ন্ত্ৰিত হ’ব লাগিব বুলি নিৰ্দেশ দি তেওঁৰ যোগ পদ্ধতি আৰম্ভ কৰে – যোগ-চিত্ত-বৃত্তি-নিৰোধা। পতঞ্জলিয়ে নিজৰ মনক নিয়ন্ত্ৰণ কৰাৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ বৌদ্ধিক আধাৰত গভীৰভাৱে সোমাই নাযায়, যিবোৰ সাংখ্যা আৰু বেদান্তত পোৱা যায়। যোগ, তেওঁ আৰু কয়, মনৰ নিয়ন্ত্ৰণ, চিন্তা-বস্তুৰ বাধ্যবাধকতা। ব্যক্তিগত অভিজ্ঞতাৰ ভিত্তিত যোগ হৈছে এক বিজ্ঞান। যোগৰ আটাইতকৈ প্ৰয়োজনীয় সুবিধাটো হ’ল ই আমাক সুস্থ শাৰীৰিক আৰু মানসিক অৱস্থা বজাই ৰখাত সহায় কৰে।
যোগে বয়স বৃদ্ধিৰ প্ৰক্ৰিয়াটো লেহেমীয়া কৰাত সহায় কৰিব পাৰে। যিহেতু বয়স বৃদ্ধি বেছিভাগেই স্বয়ংক্ৰিয়তা বা আত্মবিষক্ৰিয়াৰ দ্বাৰা আৰম্ভ হয়। গতিকে, আমি শৰীৰটোক পৰিষ্কাৰ, নমনীয়, আৰু সঠিকভাৱে তৈলাক্ত কৰি ৰাখি কোষৰ অৱক্ষয়ৰ কেটাবলিক প্ৰক্ৰিয়াটো যথেষ্ট পৰিমাণে সীমিত কৰিব পাৰো। যোগাসনৰ সম্পূৰ্ণ সুফল লাভ কৰিবলৈ যোগাসন, প্ৰাণায়াম, ধ্যান আদি সকলোবোৰ একত্ৰিত কৰিব লাগিব।
সাৰাংশ
পেশীৰ নমনীয়তা বৃদ্ধি কৰা, শৰীৰৰ আকৃতি উন্নত কৰা, মানসিক চাপ হ্ৰাস কৰা, লগতে সামগ্ৰিক স্বাস্থ্য উন্নত কৰাত সহায়ক বিৰাচন ২।
