সমাসন কি
সমাসন এই ভংগীমাত শৰীৰ প্ৰতিসম অৱস্থাত থাকে আৰু, সেয়েহে ইয়াৰ নাম সমাসন ৰখা হয়। ই এক ধ্যান-ধাৰণামূলক আসন।
লগতে Know as: প্ৰতিসম ভংগীমা, সমান ভংগীমা, ছেম আসন, সামা আসন
কেনেকৈ আৰম্ভ কৰিব এই আসন
- দুয়োখন ভৰি মেলি ১ৰ পৰা ১.৫ ফুট দূৰত্বত ৰাখিব লাগে।
- বাওঁ ভৰিখন আঁঠুত বেঁকা কৰি সোঁ ভৰিৰ উৰু স্পৰ্শ কৰি এনেদৰে ৰাখক যাতে ইয়াৰ গোৰোহাটো সন্তান জন্ম দিয়া অংগটোৰ ওপৰত থিয় হৈ থাকে।
- আঁঠুত সোঁ ভৰিখন বেঁকা কৰি ভৰিখন উৰুৰ মাজত ৰাখক আৰু ইয়াৰ গোৰোহা বাওঁ ভৰিখনৰ পৰা ৰখা হয়।
- দুয়োখন হাতৰ কব্জি নিজ নিজ আঁঠুত ৰাখি ধ্যান মুদ্ৰা গ্ৰহণ কৰক।
- স্বাভাৱিক উশাহ-নিশাহ অব্যাহত ৰাখিব লাগে।
কেনেকৈ শেষ কৰিব এই আসন
- হাত দুখন কঁকালৰ কাষলৈ আনিব।
- আঁঠুত সোঁ ভৰিখন পোন কৰক।
- আঁঠুত বাওঁ ভৰিখন পোন কৰক।
- দুয়োখন ভৰি একেলগে কৰি লওক, বহাৰ ভংগীমা লওক।
ভিডিঅ’ টিউটোৰিয়েল
সমাসনৰ উপকাৰীতা
গৱেষণা অনুসৰি তলত দিয়া মতে এই আসন সহায়ক(YR/1)
- এই আসনত মেৰুদণ্ড থিয় কৰি ৰখাৰ বাবে ইয়াৰ কাৰ্য্যক্ষমতা বহু পৰিমাণে উন্নত হয়।
- ধ্যান মুদ্ৰাই নাড়ীৰ স্পন্দন স্থিতিশীল কৰাত আৰু অধিক সহায় কৰে।
- ফলস্বৰূপে পেশীৰ ওপৰত হোৱা ষ্ট্ৰেইন কমি যায়, যিয়ে পাছলৈ হৃদযন্ত্ৰৰ ওপৰত হোৱা ষ্ট্ৰেইন হ্ৰাস কৰে।
- লগতে উশাহ-নিশাহ লেহেমীয়া হয়, এই সকলোবোৰৰ সামূহিক প্ৰভাৱ হ’ল এজনে মনৰ একাগ্ৰতা লাভ কৰিব পাৰে।
সমাসন কৰাৰ আগতে ল’বলগীয়া সাৱধানতা
কেইবাটাও বৈজ্ঞানিক অধ্যয়ন অনুসৰি তলত উল্লেখ কৰা ৰোগত সাৱধানতা অৱলম্বন কৰিব লাগিব(YR/2)
- হাইড্ৰ’চেল বা অণ্ডকোষ বৃদ্ধি হোৱা লোকসকলে এই আসন অভ্যাস নকৰিব।
গতিকে, ওপৰত উল্লেখ কৰা কোনো সমস্যা থাকিলে চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শ লওক।
যোগৰ ইতিহাস আৰু বৈজ্ঞানিক ভিত্তি
পবিত্ৰ লেখাৰ মৌখিক প্ৰচাৰ আৰু ইয়াৰ শিক্ষাৰ গোপনীয়তাৰ বাবে যোগৰ অতীত ৰহস্য আৰু বিভ্ৰান্তিৰে ভৰি আছে। প্ৰাথমিক যোগ সাহিত্য সুক্ষ্ম কলপাতত লিপিবদ্ধ কৰা হৈছিল। গতিকে ই সহজেই ক্ষতিগ্ৰস্ত হৈছিল, ধ্বংস হৈছিল বা হেৰাই গৈছিল। যোগৰ উৎপত্তি হয়তো ৫০০০ বছৰতকৈও অধিক আগৰ হ’ব পাৰে। অৱশ্যে আন শিক্ষাবিদসকলে বিশ্বাস কৰে যে ই ১০ হাজাৰ বছৰ পুৰণি হ’ব পাৰে। যোগৰ দীঘলীয়া আৰু যশস্বী ইতিহাসক বৃদ্ধি, অনুশীলন আৰু উদ্ভাৱনৰ চাৰিটা সুকীয়া সময়ছোৱাত বিভক্ত হ’ব পাৰে।
- প্ৰাক ধ্ৰুপদী যোগ
- ধ্ৰুপদী যোগ
- পোষ্ট ক্লাছিকেল যোগ
- আধুনিক যোগ
যোগ হৈছে দাৰ্শনিক অভাৰটন থকা এক মানসিক বিজ্ঞান। পতঞ্জলিয়ে মনক নিয়ন্ত্ৰিত হ’ব লাগিব বুলি নিৰ্দেশ দি তেওঁৰ যোগ পদ্ধতি আৰম্ভ কৰে – যোগ-চিত্ত-বৃত্তি-নিৰোধা। পতঞ্জলিয়ে নিজৰ মনক নিয়ন্ত্ৰণ কৰাৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ বৌদ্ধিক আধাৰত গভীৰভাৱে সোমাই নাযায়, যিবোৰ সাংখ্যা আৰু বেদান্তত পোৱা যায়। যোগ, তেওঁ আৰু কয়, মনৰ নিয়ন্ত্ৰণ, চিন্তা-বস্তুৰ বাধ্যবাধকতা। ব্যক্তিগত অভিজ্ঞতাৰ ভিত্তিত যোগ হৈছে এক বিজ্ঞান। যোগৰ আটাইতকৈ প্ৰয়োজনীয় সুবিধাটো হ’ল ই আমাক সুস্থ শাৰীৰিক আৰু মানসিক অৱস্থা বজাই ৰখাত সহায় কৰে।
যোগে বয়স বৃদ্ধিৰ প্ৰক্ৰিয়াটো লেহেমীয়া কৰাত সহায় কৰিব পাৰে। যিহেতু বয়স বৃদ্ধি বেছিভাগেই স্বয়ংক্ৰিয়তা বা আত্মবিষক্ৰিয়াৰ দ্বাৰা আৰম্ভ হয়। গতিকে, আমি শৰীৰটোক পৰিষ্কাৰ, নমনীয়, আৰু সঠিকভাৱে তৈলাক্ত কৰি ৰাখি কোষৰ অৱক্ষয়ৰ কেটাবলিক প্ৰক্ৰিয়াটো যথেষ্ট পৰিমাণে সীমিত কৰিব পাৰো। যোগাসনৰ সম্পূৰ্ণ সুফল লাভ কৰিবলৈ যোগাসন, প্ৰাণায়াম, ধ্যান আদি সকলোবোৰ একত্ৰিত কৰিব লাগিব।
সাৰাংশ
পেশীৰ নমনীয়তা বৃদ্ধি কৰা, শৰীৰৰ আকৃতি উন্নত কৰা, মানসিক চাপ হ্ৰাস কৰা, লগতে সামগ্ৰিক স্বাস্থ্য উন্নত কৰাত সামাসন সহায়ক।
