ভদ্ৰাসন কি
ভদ্ৰাসন পেৰিনেমৰ দুয়োফালে থকা অণ্ডকোষৰ তলত দুয়োটা গোৰোহা ৰাখিব লাগে।
- বাওঁ আঁঠু বাওঁফালে আৰু সোঁ আঁঠু সোঁফালে ৰাখি ভৰি দুখন হাতেৰে দৃঢ়ভাৱে ধৰি ৰাখিব লাগে, স্থিৰ হৈ থাকিব লাগে।
লগতে Know as: শুভ ভংগীমা, কোমল ভংগীমা, ভদ্ৰ আসন, ভাদৰ বা ভদৰ আসন,
কেনেকৈ আৰম্ভ কৰিব এই আসন
- আগফালে দুয়োখন ভৰি একেলগে টানি বহি থকা অৱস্থাত লওক, হাত দুখন কাষত ৰাখিব লাগে, হাতৰ তলুৱা মাটিত থিয় হৈ থাকিব লাগে।
- আঙুলিবোৰ আগলৈ আঙুলিয়াই একেলগে থাকিব লাগে।
- এতিয়া আঁঠুৰ ওচৰত বাওঁ আৰু সোঁ ভৰি লাহে লাহে ভাঁজ কৰিলে দুয়োটা তলুৱা ইটোৱে সিটোৰ লগত সংযোগ কৰক।
- ভৰি দুখন গোৰোহাত হাতেৰে ধৰিব লাগে।
- লাহে লাহে ভৰি দুখন পেৰিনিয়ামৰ তলত নপৰালৈকে নিজৰ ফালে আনিব।
- আঁঠুবোৰ মাটিত থাকিব লাগে, শৰীৰটো থিয় হৈ থাকিব লাগে আৰু আগফালৰ ফালে চাব লাগে।
কেনেকৈ শেষ কৰিব এই আসন
- মূল অৱস্থালৈ ঘূৰি অহাৰ সময়ত ভৰি দুখন ঢিলা কৰি প্ৰথম অৱস্থালৈ ঘূৰি আহে।
ভিডিঅ’ টিউটোৰিয়েল
ভদ্ৰাসনৰ উপকাৰীতা
গৱেষণা অনুসৰি তলত দিয়া মতে এই আসন সহায়ক(YR/1)
- এইটো কঁকালৰ, অঞ্চলৰ বাবে অতি ভাল ভংগীমা আৰু ইয়াক সুস্থ কৰি ৰাখে।
- ই প্ৰষ্টেট বৃদ্ধি ৰোধ কৰে, ই পেৰিনেল পেশীৰ দুৰ্বলতা ৰোধ কৰে আৰু যৌনাংগৰ স্বাস্থ্য উন্নত কৰে।
- ই চাইটিকা উপশম কৰে আৰু ভৰিৰ মাংসপেশীবোৰ মজবুত কৰাত সহায় কৰে।
ভদ্ৰাসন কৰাৰ আগতে ল’বলগীয়া সাৱধানতা
কেইবাটাও বৈজ্ঞানিক অধ্যয়ন অনুসৰি তলত উল্লেখ কৰা ৰোগত সাৱধানতা অৱলম্বন কৰিব লাগিব(YR/2)
- ইয়াক অনুশীলন কৰাৰ সময়ত উৰুৰ তলত এটা ষ্ট্ৰেচ অনুভৱ কৰা হয় সেয়েহে ইয়াক সাৱধানে অনুশীলন কৰক।
- কঁকাল আৰু ডিঙি থিয় হৈ থাকিব লাগে।
গতিকে, ওপৰত উল্লেখ কৰা কোনো সমস্যা থাকিলে চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শ লওক।
যোগৰ ইতিহাস আৰু বৈজ্ঞানিক ভিত্তি
পবিত্ৰ লেখাৰ মৌখিক প্ৰচাৰ আৰু ইয়াৰ শিক্ষাৰ গোপনীয়তাৰ বাবে যোগৰ অতীত ৰহস্য আৰু বিভ্ৰান্তিৰে ভৰি আছে। প্ৰাথমিক যোগ সাহিত্য সুক্ষ্ম কলপাতত লিপিবদ্ধ কৰা হৈছিল। গতিকে ই সহজেই ক্ষতিগ্ৰস্ত হৈছিল, ধ্বংস হৈছিল বা হেৰাই গৈছিল। যোগৰ উৎপত্তি হয়তো ৫০০০ বছৰতকৈও অধিক আগৰ হ’ব পাৰে। অৱশ্যে আন শিক্ষাবিদসকলে বিশ্বাস কৰে যে ই ১০ হাজাৰ বছৰ পুৰণি হ’ব পাৰে। যোগৰ দীঘলীয়া আৰু যশস্বী ইতিহাসক বৃদ্ধি, অনুশীলন আৰু উদ্ভাৱনৰ চাৰিটা সুকীয়া সময়ছোৱাত বিভক্ত হ’ব পাৰে।
- প্ৰাক ধ্ৰুপদী যোগ
- ধ্ৰুপদী যোগ
- পোষ্ট ক্লাছিকেল যোগ
- আধুনিক যোগ
যোগ হৈছে দাৰ্শনিক অভাৰটন থকা এক মানসিক বিজ্ঞান। পতঞ্জলিয়ে মনক নিয়ন্ত্ৰিত হ’ব লাগিব বুলি নিৰ্দেশ দি তেওঁৰ যোগ পদ্ধতি আৰম্ভ কৰে – যোগ-চিত্ত-বৃত্তি-নিৰোধা। পতঞ্জলিয়ে নিজৰ মনক নিয়ন্ত্ৰণ কৰাৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ বৌদ্ধিক আধাৰত গভীৰভাৱে সোমাই নাযায়, যিবোৰ সাংখ্যা আৰু বেদান্তত পোৱা যায়। যোগ, তেওঁ আৰু কয়, মনৰ নিয়ন্ত্ৰণ, চিন্তা-বস্তুৰ বাধ্যবাধকতা। ব্যক্তিগত অভিজ্ঞতাৰ ভিত্তিত যোগ হৈছে এক বিজ্ঞান। যোগৰ আটাইতকৈ প্ৰয়োজনীয় সুবিধাটো হ’ল ই আমাক সুস্থ শাৰীৰিক আৰু মানসিক অৱস্থা বজাই ৰখাত সহায় কৰে।
যোগে বয়স বৃদ্ধিৰ প্ৰক্ৰিয়াটো লেহেমীয়া কৰাত সহায় কৰিব পাৰে। যিহেতু বয়স বৃদ্ধি বেছিভাগেই স্বয়ংক্ৰিয়তা বা আত্মবিষক্ৰিয়াৰ দ্বাৰা আৰম্ভ হয়। গতিকে, আমি শৰীৰটোক পৰিষ্কাৰ, নমনীয়, আৰু সঠিকভাৱে তৈলাক্ত কৰি ৰাখি কোষৰ অৱক্ষয়ৰ কেটাবলিক প্ৰক্ৰিয়াটো যথেষ্ট পৰিমাণে সীমিত কৰিব পাৰো। যোগাসনৰ সম্পূৰ্ণ সুফল লাভ কৰিবলৈ যোগাসন, প্ৰাণায়াম, ধ্যান আদি সকলোবোৰ একত্ৰিত কৰিব লাগিব।
সাৰাংশ
ভদ্ৰাসনে পেশীৰ নমনীয়তা বৃদ্ধি কৰাত সহায়ক, শৰীৰৰ আকৃতি উন্নত কৰে, মানসিক চাপ কমায়, লগতে সামগ্ৰিক স্বাস্থ্য উন্নত কৰে।
