যোগ
Uttana Kurmasana কি, ইয়াৰ উপকাৰীতা আৰু সাৱধানতা
উত্তন কুৰ্মাসন কি
উত্তন কুৰ্মাসন কুৰ্মা’ মানে কচ্ছপ। প্ৰথম পৰ্যায়ত হাত দুখন শৰীৰৰ দুয়োকাষে বিস্তাৰিত হয়, ভৰি দুখন বাহুৰ ওপৰত থাকে, বুকু আৰু কান্ধ মজিয়াত থাকে।
- ভৰি ভাঁজ কৰি এই কচ্ছপটো। পৰৱৰ্তী পৰ্যায়ত হাত দুখন শৰীৰৰ পিছফালে অনা হয়, হাতৰ তলুৱা ওপৰলৈ মুখ কৰি।
- ভংগীমাৰ এই চূড়ান্ত পৰ্যায়টো কচ্ছপৰ দৰে, তাৰ খোলালৈ টানি অনা, য’ত ভৰি দুখন মূৰৰ সন্মুখত একেলগে কুটিল হৈ থাকে, আৰু হাত দুখন নিতম্বৰ ওপৰেৰে বন্ধ হৈ যায়।
লগতে Know as: ওলোটা কচ্ছপৰ ভংগীমা, কচ্ছুৱা বা কচুৱা আসন, উত্তন কুৰ্ম আসন, উত্তন কৰ্ম আসন, তীব্ৰ বা প্ৰসাৰিত কচ্ছপৰ ভংগীমা
কেনেকৈ আৰম্ভ কৰিব এই আসন
- বজ্ৰাসনৰ অৱস্থানৰ পৰা আৰম্ভ কৰক ৷
- এতিয়া আগলৈ বেঁকা কৰি মূৰটো মাটিত থৈ দিয়ক।
- নাকটো আঁঠুৰ ওচৰলৈ লৈ যাওক আৰু হাত দুখন পুনৰ ভৰিৰ ওচৰলৈ টানি দিয়ক।
- হাত-ভৰি ইটোৱে সিটোৰ সমান্তৰালভাৱে থিয় হৈ থাকিব লাগে আৰু হাতৰ তলুৱা ওপৰলৈ মুখ কৰি থাকিব লাগে।
কেনেকৈ শেষ কৰিব এই আসন
- এৰি দিবলৈ: লাহে লাহে প্ৰথম অৱস্থালৈ আহি শিথিল হওক।
ভিডিঅ’ টিউটোৰিয়েল
উত্তন কুৰ্মাসনৰ উপকাৰীতা
গৱেষণা অনুসৰি তলত দিয়া মতে এই আসন সহায়ক(YR/1)
- কচ্ছপে নিতম্ব খুলি উৰু, পিঠি আৰু কান্ধ টানি আনে।
- এই ভংগীমাই মনৰ কেন্দ্ৰবিন্দু ভিতৰলৈ টানি আনে আৰু আত্মসমৰ্পণ, আভ্যন্তৰীণ নিৰাপত্তা আৰু শান্তিৰ প্ৰসাৰ ঘটায়।
উত্তন কুৰ্মাসন কৰাৰ আগতে ল’বলগীয়া সাৱধানতা
কেইবাটাও বৈজ্ঞানিক অধ্যয়ন অনুসৰি তলত উল্লেখ কৰা ৰোগত সাৱধানতা অৱলম্বন কৰিব লাগিব(YR/2)
- যিসকল ব্যক্তিৰ নিতম্ব, হাত বা কান্ধত শেহতীয়াকৈ বা দীৰ্ঘদিনীয়া আঘাত হৈছে তেওঁলোকৰ বাবে নহয়।
গতিকে, ওপৰত উল্লেখ কৰা কোনো সমস্যা থাকিলে চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শ লওক।
যোগৰ ইতিহাস আৰু বৈজ্ঞানিক ভিত্তি
পবিত্ৰ লেখাৰ মৌখিক প্ৰচাৰ আৰু ইয়াৰ শিক্ষাৰ গোপনীয়তাৰ বাবে যোগৰ অতীত ৰহস্য আৰু বিভ্ৰান্তিৰে ভৰি আছে। প্ৰাথমিক যোগ সাহিত্য সুক্ষ্ম কলপাতত লিপিবদ্ধ কৰা হৈছিল। গতিকে ই সহজেই ক্ষতিগ্ৰস্ত হৈছিল, ধ্বংস হৈছিল বা হেৰাই গৈছিল। যোগৰ উৎপত্তি হয়তো ৫০০০ বছৰতকৈও অধিক আগৰ হ’ব পাৰে। অৱশ্যে আন শিক্ষাবিদসকলে বিশ্বাস কৰে যে ই ১০ হাজাৰ বছৰ পুৰণি হ’ব পাৰে। যোগৰ দীঘলীয়া আৰু যশস্বী ইতিহাসক বৃদ্ধি, অনুশীলন আৰু উদ্ভাৱনৰ চাৰিটা সুকীয়া সময়ছোৱাত বিভক্ত হ’ব পাৰে।
- প্ৰাক ধ্ৰুপদী যোগ
- ধ্ৰুপদী যোগ
- পোষ্ট ক্লাছিকেল যোগ
- আধুনিক যোগ
যোগ হৈছে দাৰ্শনিক অভাৰটন থকা এক মানসিক বিজ্ঞান। পতঞ্জলিয়ে মনক নিয়ন্ত্ৰিত হ’ব লাগিব বুলি নিৰ্দেশ দি তেওঁৰ যোগ পদ্ধতি আৰম্ভ কৰে – যোগ-চিত্ত-বৃত্তি-নিৰোধা। পতঞ্জলিয়ে নিজৰ মনক নিয়ন্ত্ৰণ কৰাৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ বৌদ্ধিক আধাৰত গভীৰভাৱে সোমাই নাযায়, যিবোৰ সাংখ্যা আৰু বেদান্তত পোৱা যায়। যোগ, তেওঁ আৰু কয়, মনৰ নিয়ন্ত্ৰণ, চিন্তা-বস্তুৰ বাধ্যবাধকতা। ব্যক্তিগত অভিজ্ঞতাৰ ভিত্তিত যোগ হৈছে এক বিজ্ঞান। যোগৰ আটাইতকৈ প্ৰয়োজনীয় সুবিধাটো হ’ল ই আমাক সুস্থ শাৰীৰিক আৰু মানসিক অৱস্থা বজাই ৰখাত সহায় কৰে।
যোগে বয়স বৃদ্ধিৰ প্ৰক্ৰিয়াটো লেহেমীয়া কৰাত সহায় কৰিব পাৰে। যিহেতু বয়স বৃদ্ধি বেছিভাগেই স্বয়ংক্ৰিয়তা বা আত্মবিষক্ৰিয়াৰ দ্বাৰা আৰম্ভ হয়। গতিকে, আমি শৰীৰটোক পৰিষ্কাৰ, নমনীয়, আৰু সঠিকভাৱে তৈলাক্ত কৰি ৰাখি কোষৰ অৱক্ষয়ৰ কেটাবলিক প্ৰক্ৰিয়াটো যথেষ্ট পৰিমাণে সীমিত কৰিব পাৰো। যোগাসনৰ সম্পূৰ্ণ সুফল লাভ কৰিবলৈ যোগাসন, প্ৰাণায়াম, ধ্যান আদি সকলোবোৰ একত্ৰিত কৰিব লাগিব।
সাৰাংশ
উত্তন কুৰ্মাচনে পেশীৰ নমনীয়তা বৃদ্ধি কৰাত সহায়ক, শৰীৰৰ আকৃতি উন্নত কৰে, মানসিক চাপ কমায়, লগতে সামগ্ৰিক স্বাস্থ্য উন্নত কৰে।